Vanaf het moment dat ik wist dat ik rond deze tijd weg zou gaan, heb ik er alles aan gedaan om na Kerst, maar voor oud & nieuw te kunnen vliegen, wat gelukt is!

's Ochtends om 6.30 uur geland op het vliegveld van Hong Kong. Daar lekker rustig aan gedaan, omdat ik het gigantisch spannend vond om straks het vliegtuig uit te lopen en me ineens heel alleen te voelen en misschien spijt te krijgen. Gelukkig al wifi op het vliegveld dus al jullie lieve berichtjes kunnen lezen. Superlief! Via Whatsapp ook gelijk live-contacten, dus dat gevoel van eenzaamheid heb ik daar niet gehad gelukkig :)

Geld pinnen, Octopuscard kopen (soort ov-chipkaart die je gelijk bijna overal als betaalpas kunt gebruiken in bijv. winkels, restarants, attracties enz.), flesje water, uitgang vinden en de goede bus vinden.. Aardig wat, maar allemaal gelukt!

Tijdens de busreis begon het licht te worden, dus kon ik gelijk genieten van het uitzicht! Wel delen van de reis gemist doordat de bus ook uitgerust was met gratis wifi. (verslaafd??)

Toen ik rond half 9 bij mijn hostel aankwam hebben ze me gelijk mn kamer gewezen waar ik zo zachtjes mogelijk heb gedaan om mn 2 roomies niet wakker te maken, even naar de wc, doortrekken. WOOEEEEAAAA KKKGGGGGGG DOOEENDOOOEENDOEEN!! Gigantische herrie! Al mn muizengedrag voor niks geweest. Ben naar mn bed gestrompeld en gelijk in slaap gevallen op mn betonbed. (Ik heb na 2 dagen gewoon blauwe heupen van het liggen hierop, niet normaal! Maar ik heb een nieuwe tactiek bedacht; zorgen dat ik zó moe ben dat ik het nieteens voel!)

Na een uurtje weer wakker geworden en bedacht de omgeving te verkennen. Lekker stuk gelopen en me geen moment onveilig of 'anders' gevoeld. Erg fijn dus! Lekkere Caramel Macchiato gedronken bij een van de vele Starbucks winkels, maar niet erg cheap, dus deze backpacker moet het helaas bij deze ene keer laten ben ik bang..

GoPro avontuur

Na nog een stuk lopen en alle elektronica winkels ingeweest te zijjn om te vragen naar een GoPro camera (klein sportcameratje om leuke actiefilmpjes mee te maken) maar de meeste verkopers kenden hem niet.. :( Via internet een adress gevonden van een winkel aan de andere kant van de stad. Even gebeld voor de zekerheid zodat ik daar niet voor niks zou komen. De camera zou apart worden gehouden voor me, ideaal dus! Na een uur te hebben gereisd naar de desbetreffende builing, kwam ik terecht in een typisch Aziatische market; een gebouw met piepkleine winkeltjes van amper 10 vierkante meter helemaal volgestouwd met de lelijkste kleurigste Chinese kitsch-kleding. wandelpad ertussen nog geen meter breed en honderden Chinezen die allemaal tegen elkaar in wilden lopen en vooral veel stil wilden staan op onhandige plekken. Na wat rondvragen bleek mijn adres op de 4e verdieping te zijn. (Ik kreeg nog geen argwaan, omdat ik 's ochtends in warenhuizen geweest ben met meer dan 10 verdiepingen) 4 cargoliften omhoog en 1 personenlift. Die maar genomen dus. Blijk ik in een soort pakhuis terecht te zijn gekomen waar je nog niet dood gevonden wilt worden. Twijfelde nog even om terug naar beneden te gaan, maar ik kon mn camera al bijna ruiken, dus ben doorgelopen door het gangendoolhof. Nr. Blok B 134 4/F 5.45 G gevonden, maar gelijk teleurgesteld. Het bleek een minikantoortje te zijn dat op slot was en volgens mij vol stond met die troepkleding van beneden. Als er nu iemand met kwade bedoelingen op me af was gekomen had hij geen schijn van kans gehad, voelde mn bloed koken. Ik gelijk dat vrouwtje teruggebeld en ze begon erover dat ze hem morgen wel langs zou brengen of dat ik hem ergens anders zou kunnen halen. Ik heb de optie open gehouden, maar ben nooit van plan geweest nog terug te bellen.
Wel de behulpzame Nederlandse jongen uit het vliegtuig gebeld voor tips voor andere winkels in de buurt, maar daar ook allemaal niks gevonden helaas. Dan de eerste maand nog maar geen GoPro.

New years eve

Terug naar mn hostel voor een powernapp en om me klaar te maken voor de nacht; new years eve!! Ellen, 1 van mn roommates uit Amerika ging met een paar vrienden naar een feest in een nieuwe chique club en vroeg of ik mee wilde. Klonk super, maar zou een erg dure avond geworden zijn en ik verwachte niet echt binnen te komen op mn gympies. Gelukkig snel daarna een groep leuke Engelsen en Wales(enaren/ies/bewoners?) ontmoet die Engelse les geven net over de grens in China en hier kwamen als kleine vakantie. Besloten om naar het centrum te gaan, waar we na een taxiritje van maar 1 euro p.p. in een soort Barstreet terecht kwamen. Erg gezellig!

Na een tijdje lekker op straat te hebben gefeest kwamen er veel mensen de straat omhoog lopen. We zijn snel tegen de kant aangedrukt gaan staan om niet meegevoerd te worden door de massa. Bleek er een groep van zeker 20 politiemensen als een soort levende sneewschuiver achteraan te lopen! Heel bizar! Na deze groep (of misschien waren het er wel meer) nog een paar keer tegen te komen, besloten we verder naar beneden te lopen. Overal politie om te zeggen dat we alleen omhoog mogen lopen, maar dat stimuleert natuurlijk alleen maar om verder naar beneden te lopen. (De politie hier is trouwens een stuk minder indrukwekkend dan dat ik verwacht had. Ze zijn klein, hebben een lach op hun gezicht, zijn behulpzaam, je kan een praatje met ze maken en als je genoeg gedronken hebt, kun je ze zelfs een gelukkig nieuwjaar knuffelen! Schijnt...)

Rond een uur op 23 richting de haven gelopen voor het vuurwerkspektakel. Gezellig gezeten en met z'n allen afgeteld! Uit alle hoge gebouwen kwam vuurwerk van het dak en bij sommige gebouwen zelfs uit de zijkant! Een superervaring! Helaas wel maar erg kort en behalve de mooie verlichting was het O&N feestje snel over. Dan maar naar een Engelse pub dichter bij ons hostel voor de afterparty. De pub lag middenin een straat vol stripclubs en veel gasten waren oude. lelijke blanke mannen met veel te mooie Aziatische vrouwen. Maar dat zal wel echte liefde zijn :) Verder nog een leuke nacht gehad in goed gezelschap, maar merkte dat ik soms te moe was om me op hun Engels met hun onwijs platte accent te concentreren. Terug in het hostel nog geskyped met Jos in Milaan en Facebook geupdate. Leuk dat jullie zo achter me staan!

Sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is, ik was van plan het kort te houden, maar er gebeurt gewoon zoveel in zo'n korte tijd!

Kus!!!

lieve berichtjes: weer leuk veel!
Glimlach: Vaak wel, uitgezonderd van de teleurstelling in het pakhuis.
Tranen: 0 (zo stoer!)
Leuke mensen ontmoet: zeker 20
scheldwoorden: niet te herhalen, maar ken nog geen Chinese scheldwoorden helaas..
Talen: Engels wordt steeds makkelijker!