Dag 1

Aangekomen op het vliegveld van Kuala Lumpur, was het niet moeilijke de immigratie te vinden. En na even in de rij te hebben gestaan en gekeken te hebben naar de diversiteit van de mensen om me heen, was ik erg benieuwd of het er allemaal nog uit zou zien zoals ik het me herinner van 2,5 jaar geleden. Dit was het geval en ook tijdens het half uurtje met de trein naar Sentral verliep alles prima. Ik had m'n hostel geboekt, op loopafstand van het station en toevallig vlak bij een hotel waar ik eerder met Timo was geweest. Eitje dus! Mocht het zo zijn als ik de goede uitgang vanuit het station had genomen.. :( Nu met mn backpack en behoorlijk zware handbagagetas 3 rondjes om het station gelopen en aan diverse mensen hulp gevraagd, maar die stuurden me allemaal richting het Hilton hotel. Dat was nou juist niet díe kant die ik op moest. (Zou je zeggen; loop dan gewoon precies de andere kant op, maar dat was een bouwplaats en ging dus niet.) Uiteindelijk via een ondergrondse tunnel (wat ik me achteraf wel weer herinner) aan de goede kant uitgekomen en tussen de zwervers door naar mn hostel gestapt. Zag er prima uit, net nieuw en net als op de foto's! De privé kamers waren erg cheap, maar allemaal vol, maar in de grote slaapzaal was nog genoeg plek. Klopte ook, alle bedden waren leeg! 1e keus dus! Helemaal prima :) Lekker wat gechilld tot ik een roommaatje kreeg. Eleanor uit Londen die net een jaar op Vanuatu had gezeten waar ze Engelse les had gegeven. Wow! Met met plezier naar al haar verhalen geluisterd. (pap, mam, wees maar niet bang.. Zó ver zal ik niet gaan, ze eten daar elke dag hetzelfde vieze eten namelijk haha)

Ik heb haar gevraagd mee te gaan om sushi te eten bij mn restaurantje waar ik me al 2,5 jaar op verheugd had. In de zin van; doe gek, eet gewoon eens heel avontuurlijk bij iets waar je nog nooit gegeten heb, vond ik een vestiging van die sushiketen dichter bij ons hostel en zijn we daar heen gegaan met de monorail. (Wát een vershil met Hong Kong! Daar was ik een eindeloos lang perron gewend, helemaal gevuld met 1 lange metro. Deze monorail was 2/3 van onze Haagse trams.. Weird!)

Na even kort zoeken komen we op de 5e verdieping van een megamall terecht en staan tegelijk stil met wijdopengevallen monden. Zomaar, op de 5e verdieping van een ogenschijnlijk normaal warenhuis bevind zich een pretpark met een achtbaan die overal tussendoor en overheen gaat en zelfs een grote looping heeft in het midden..! Zonder elkaars reactie af te wachten rennen we naar het tickethokje. 38 MYR (€9,50) Ow.. Dat is duurder dan ons hostel.. Even getwijfeld en besloten om eerst te gaan eten met uitzicht op het park. Heerlijk gegeten, maar minder bijzonder als dat ik verwacht zou hebben. De zalm zag er niet lekker uit, dus heb alleen andere sushi gegeten. Lekker, maar ze zijn gezakt onder Shabu Shabu in mijn sushi-belevings-top10. Prijzen waren ook duurder dan 2,5 jaar geleden, maar alsnog voor iets van 8 euro helemaal volgegeten. Op naar de achtbaan! Het was super rustig in het park en er was zeker veel meer personeel dan bezoekers. Nou, prima! We hebben super gelachen en gegild tijdens de looping en kurkentrekkers en nadat we onze magen dusdanig op de proef hadden gesteld, dat we nog geen half rondje konden draaien zonder over te geven, zijn we terug naar ons hostel gegaan met het plan lekker aangeschoten te worden. (Eleanor had ook al meer dan een jaar geen alcohol op) Helaas bleek de drank erg duur te zijn en hebben we dus maar van onze vruchtensapjes genoten. Super begin van m'n Kuala Lumpur avontuur dit!

Dag 2

De volgende dag met Scott, een Canadese jongen (ja, weer 1!) naar de Batu Caves gegaan. Heerlijk kletsend aan mijn Engels gewerkt de hele dag. Aangekomen bij de caves, zagen we allemaal aapjes lopen. We waren al gewaarschuwd door mogelijke agressie, omdat ze zo verwend zijn door toeristen. Camera's, eten en drinken weg dus! Een grote trap op richting de hoofdgrot. Afgezien van de loerende apen op de trap, was dit geen enge grot. Geen beest gezien eigenlijk. Wel helemaal ingericht als Boedhistische tempel, dat was wel bijzonder om te zien. Op aanraden van Eleonor ook naar de Dark Cave geweest, gelijk naast de grote grot. Deze is gesloten voor bezoekers om de grot te conserveren. Alleen via een 'Educational Tour' met een gids kon je de grot in. Face your fears en gaan! In het begin niks engs, tot hij met zijn zaklamp op dieren/insecten wees die wij nieteens gezien hadden. 'Niet over nadenken Helen, verwonder jezelf en loop gewoon achter die gids aan.' In de groep liepen ook een moeder en dochter mee die qua reacties op alles, mijn eigen moeder en zusje zouden kunnen zijn! (Misschien maar goed dat jullie hier niet bij waren, Bali wordt vast anders!)
Tijdens de tour heb ik genoten van alles wat ik om me heen zag (vooral heel veel donkerheid, zwart) en voelde me echt een held daar gewoon te lopen zonder bang te zijn. Ik denk dat de reis me daar nu al in veranderd heeft :)

's Middags zijn we op een klein foodcourtje vlakbij het hostel gaan eten. Scott had hier gisteren ook al gegeten en was niet ziek geworden, dus vooruit maar, kom maar door met dat goedkope eten! Best oké gegeten, noodles met seafood waarvan ik de helft van de seafood naar Scotts bord overgeschoven heb, handig!

Daarna hadden we het plan naar Chinatown te gaan, hier heb ik met Timo ook al eens een hotel gehad en vond de straten toen niet zo bijzonder. Maar het is wel weer lekker een middagje weg! We zijn er helemaal naartoe gelopen, voetpaden/ bewandelbare bermen houden soms gewoon op. Heel vreemd, dus loop je af en toe gewoon zoveel mogelijk aan de kant op een drukke weg. Best scary als je steeds auto's van links verwacht terwijl ze van rechts komen! Lekker rondgelopen, ook nog wat Indiase tempels gezien en daarna weer terug naar het hostel gelopen. 's avonds had ik geen zin meer om weg te gaan, dus bij het supermarktje onder het hostel een bakje gedroogde noodles, pakje crackertjes, yoghurtdrankje en een grote chocoladereep als toetje gehaald. Heerlijk!

Dag 3

Vandaag een lekkere rustdag gehad. Lang uitgeslapen, boekje gelezen, uitgebreid gedouched in een erg ruime en erg schone douche en weer op de hoogte van alles in NL middels facebook en nu.nl. 's Middags m'n 1e Roti Chanai op. Heerlijk, maar wel in een heel vreemd restaurantje. Voelde me voor het eerst niet zo op m'n gemak deze reis. De man voor de ingang deed al vrij moeilijk toen ik hem vertelde Roti bij hem te komen eten, maar (misschien dankzij zijn slechte engels) liet me binnen en bracht me helemaal achterin bij een tafeltje waar ik kon gaan zitten. Al lopend om me heen kijkend zie ik alleen maar mannen. Alleen maar vieze mannen zelfs. Ik merkte dat er super erg over me gepraat werd en iedereen staarde me aan. Ongemakkelijk! Gelukkig snel hersteld en m'n durf-vooral-niet-bij-me-in-de-buurt-te komen-hoofd opgezet en gewoon doorgegeten. Had nog geen menukaart gezien, dus verwachtte ook nog wel flink afgezet te worden. Na omgerekend nog geen 80 eurocent betaald te hebben voor eten en drinken, maak ik me daar achteraf niet zo'n zorgen over. Ik was blij om af te rekenen en weer te kunnen vertrekken. Later ben ik de man van de kassa weer tegen gekomen op straat en vroeg me mee te gaan naar de massage. Dit heb ik uiteraard wel geweigerd haha!

's Avonds vond ik het tijd voor luxe en in een nogal Westers en duur uitziend tentje gaan eten. Heerlijke ‘Javanese Mee' op, verse echte chocolademelk en een grote aardbeiensorbet als toetje..! Kom maar door met die rekening, kan ik m'n nieuwe creditcard ook eindelijk eens gebruiken! €4,50.. Ow, dat had ik helaas nog wel in m'n portemonnee zitten ;)

Dag 4

Gisterennacht een jongen ontmoet toen ik niet kon slapen. Ik dwaalde over de gang op zoek naar wifi-bereik en hij kwam net aan. Leek een aardige jongen en de volgende dag dan ook samen op pad gegaan. Het was zijn eerste dag in Kuala Lumpur, dus ben een beetje zijn gids geweest langs de meest toeristische attracties van KL. Hij kwam uit India en vertelde me dat hij normaal een tulband op heeft haha! Ik ben nog nooit bevriend geweest met iemand met een tulband.. Cool! Helaas droeg hij hem niet op vakantie. Eerst op zoek geweest naar een fotocamera en een iPad 2 voor hem, maar geen perfecte deal kunnen vinden, dus doorgelopen naar de KL tower. Hij wilde steeds een taxi nemen, maar ik stelde voor gewoon te lopen. (Beste mensen, ik snap dat sommigen van jullie dit misschien niet van mij verwachten, maar ik begin lopen zelfs leuk te vinden haha!) Daar gezellig wat foto's gemaakt en 2 leguanen ontmoet.. Toen ik er met een grote boog omheen liep, moest hun eigenaar lachen en vroeg me dichterbij te komen. Ze zaten rustig op een tafel hun sla te eten, dus vooruit. Of ik er mee op de foto wilde.. Tuurlijk, doe eens gek en laat een leguaan op je schouder zitten! Hoow, ook nog 1 in m'n handen! En nadat de Indiër eindelijk de goede camerapositie gevonden had, begon ik het zelfs minder eng te vinden..! Oke, nu hij natuurlijk! Durfde hij niet. Gelukkig bezit ik een bescheiden potje overtuigingskracht en heeft hij ze ook vastgehad.

Daarna zijn we doorgelopen naar de Petronas Twintowers. Hier wilde hij uiteraard ook weer foto's maken.. Nou prima, ook leuk voor jullie! Hij heeft zijn neef nog even gebeld om kaartjes te regelen om naar boven te kunnen, maar dit heb ik afgewimpeld omdat ik hem wel een beetje zat begon te worden. Hij was erg aardig, maar een beetje té op een gegeven moment. Hij wilde alles voor me betalen, liet mij alle keuzes maken en had zelf niet echt een mening. Prima voor even, maar dit was genoeg. Ik baalde er ook wel een beetje van dat ik nog geen busticket naar Singapore had kunnen regelen vandaag. 's Avonds weer wat eten bij de supermarkt gehaald, dus een érg goedkoop dagje gehad!

Dag 5

Vanmorgen lekker lang gedoucht en tegelijk m'n kleren gewassen. Ze hebben een heerlijke voorwas gekregen, daarna een exclusieve krul-shampoo behandeling gehad afgesloten met een glad-en-stijl cremespoeling voor heerlijk zacht draagcomfort!

Daarna eindelijk op weg naar het busstation een paar haltes verderop om alvast mn ticket te kopen. Over deze paar haltes heb ik 45 minuten gedaan en de trein komt maar 1x per half uur.. Ik was van plan geweest de bus van 8 uur 's ochtends te nemen, maar besloot wijs toch maar die van 8.45 uur te nemen! Na m'n ticket gekocht te hebben ben ik een tijdje achtervolgd door een vervelend Maleisisch mannetje. (miss, where are you going, you are beautiful, where do you come from, where are you going, where are you going?) Deze vragen hier al veel vaker gehad, maar met een kort en duidelijk antwoord steeds makkelijk afgewimpeld. Deze bleef me echter volgen en werkte me op m'n zenuwen. Bijna bij m'n perron aangekomen had ik zijn zwakke plekken vast geanalyseerd, maar ook gezorgd dat ik op plekken liep waar genoeg andere mensen liepen. Na een 4e ‘val dood blik' eindelijk van hem af. Fijn, geen geweld nodig geweest ;)

Op de terugweg kwamen we langs het station ‘Mid Valley' Jeee!! M'n favoriete winkelcentrum ooit kon ik al zien vanuit de trein; Mid Valley Megamall. Hier heb ik heerlijk rondgelopen, ben ik heerlijk behandeld door het liefste en geduldigste winkelpersoneel en heb ik me weer de mooiste kleding aan laten passen! Uiteindelijk heel veel verleidingen kunnen weerstaan en de mall na een paar uur verlaten met slechts een goed gevulde sushibuik, eyeliner en een Roxyshirtje! Ben echt super trots op mezelf dat ik het hierbij gelaten heb!

Dag 6

Vanmorgen vroeg naar het busstation gegaan, maar 1 minuut op de trein hoeven wachten en ik was dus ruim op tijd voor de bus! Op het busstation (wat meer wegheeft van een redelijk groot vliegveld) lekker eten gekocht voor in de bus, en nog platgelegen van het lachen met 2 Islamitisch-Maleisische meisjes achter de toonbank van het supermarktje toen ze samen probeerden de grootste banaan voor me uit te zoeken haha! Leuk om in zulk gebrekkig Engels en ondanks het cultuurverschil toch om dezelfde humor te kunnen lachen!
Busreis was saai, maar heb lekker wat kunnen slapen en een boekje gelezen.

M'n Singapore avontuur is weer een heel ander verhaal en hier zal ik de volgende keer mee verder gaan..!

Liefs en hoop de volgende keer wat eerder een nieuw verhaal te posten ;)

Lieve berichtjes: Jeeeeeee!!!

Glimlach: Ja, afgewisseld met mijn 'blijf-vooral-uit-m'n-buurt-blik en mijn laatste-waarschuwing-val-dood-blik als het nodig was.

Leuke mensen ontmoet: weer een paar erbij

Taal; Mijn Engels weer verbeterd door Eleanor en Scott!

Misselijk; na de verschillende over-de-kop attracties, maar in de bus gelukkig gewapend met m'n pilletjes!

Bijna-dood-ervaringen: 1 keer bijna onder een bus, ik heb ook maar niet op de kwaliteit van de attracties in het pretpark gelet (ach, kan niks mis mee zijn, heeft altijd binnen gestaan..)En in het begin in de donkere grot en tijdens de eerste paar seconde dat de leguaan op mijn schouder werd gezet, voelde ik me ook niet alsof ik 100 jaar zou worden..