helentimo.reismee.nl

Goede start van 2012

Zondag 1 januari 2012

Terug in mijn hostel waren mn Amerikaanse en mn Zweedse roommates er nog niet en ze wisten van te voren ook niet of ze zouden blijven slapen of bij vrienden bleven slapen.. Werden de vrienden bleek, want ik ben niet gestoord in mn slaap en heerlijk alleen wakker geworden! (Voelde ik me gelukkig iets minder genaaid na mn 80 euro voor mn crapbed)

Om 10.30 uur al afgesproken met de Engelsen om samen te ontbijten als hun afscheid, want ze gingen weer terug naar Shenzhen in China, net over de grens. In een chiquer foodcourt tegenover het hostel gegeten. Betaalde veel voor weinig eten.. Helaas.

Na het ontbijt met 4 van hen naar The Peak geweest. Dit is een hoge bergtop waarvandaan je uitzicht hebt over de hele stad. Het was voor Hong Kongse begrippen vrij helder, dus ideale dag om te gaan!
Met de metro erheen, komen we boven de halte ineens midden in de drakenparade terecht! Ik was eigenlijk alweer een beetje vergeten dat die vandaag was, maar leuk om er zo toch wat van mee te hebben gekregen :)

Een stuk de berg opgelopen naar de benedenhalte van de tram die naar de top rijdt. Schijnt een hele beleving te zijn omdat hij erg stijl om hoog gaat. Leek wel of ik in de Efteling aankwam, zigzagrij met bordjes die aangeven hoe lang de wavchttijd is; 1,5 uur. Nee, doen we niet natuurlijk met onze vreselijk frisse ‘the day after' hoofden. Taxi regelen dan maar. We waren met z'n 5en, dus ik zag al helemaal voor me dat we 2 taxi's moesten nemen, maar al gauw hadden we een taxi waarbij we gewoon met zn vieren op de achterbank pasten (na heel slim wat naar boven te lopen om de taxi's te stoppen voor ze bij de taxistandplaats met de lange rij wachtende toeristen waren.)
Voor nog geen euro per persoon helemaal naar boven gebracht, ideaal! Boven hadden we een klein uitzicht, maar voelde me vooral licht teleurgesteld, want zo boeiend was het uitzicht niet. Er stond ook een groot, nieuw gebouw, waar we wat mensen op het dak zagen staan. Daar zou het uitzicht vast beter zijn! Wij naar boven, kregen we van een chinees 5 bonnetjes van een bustour waarmee we gratis het dak opkonden! Even in de rij gestaan, bleek dat we de bonnetjes beneden al hadden om moeten laten wisselen. Zou te lang duren, dus voor 3 euro alsnog een toeganskaartje gekocht boven. Boven gelijk een fantastich uitzicht! Bleken we daarvoor aan de verkeerde kant van de berg naar beneden te hebben gekeken.. Stom! Boven lekker rondgelopen en rondgekeken, nieuwe Chinese vriendinnetjes ontmoet en veel foto's gemaakt. Daarna even heerlijke patatjes op en met de taxi helemaal terug naar het hostel gereden en afscheid genomen van de Engelsen.


GoPro camera deel 2

Aan het einde van de middag heb ik lekker met Timo geskyped en hadden we het over de GoPro camera. Ik kon het toch niet helemaal loslaten en had na lang zoeken een site gevonden met alle officiele GoPro dealers in Azië! M'n hoop begon weer te groeien! Site werkte alleen niet ideaal door mn slome internet, dus heeft Timo heel lief de adressen in een mailtje gezet voor me :) De crappy dealer van gisteren stond ook in het lijstje, dus daar daalde mn gelukkige gevoel weer een beetje. Andere winkel; Island Wake, Causeway bay.. Héé! Dat is hier om de hoek! Dag lieve Timo, ben zo weer terug! piep piep piep.. (Sorry schat) Adres gevonden. Moest tussen een spleet tussen 2 hoge, oude gebouwen een crappy trap op.. Doen? Niet doen? Vorige keer ook overleefd, dus DOEN! (Dit schoot door mn hoofd terwijl ik bijna naar de trap aan het rennen was..) Eenmaal boven bleek het maar een klein winkeltje te zijn en zag ik hem helaas niet.. Natuurlijk toch vragen, heb het de afgelopen dagen zelfs bijna bij de bakker gevraagd, en hij stuurde me nog verder naar boven. Ik hem overreden met mijn ratelverhaal of het echt zo was en dat ik zo bij met hem was en de teleurstellingen die ik heb moeten verwerken en dat ik al een dag door de stad had gelopen op zoek naar de camera, en hebben ze hem écht boven? You're my hero, you make my day!!

Daar schrok hij volgens mij behoorlijk van en alles wat hij uit kon brengen was; 'Happy new year.' Ook heel lief.

Trap op naar boven gerend, aangebeld bij een deur, was een huis. Geen GoPro dus. Deur ertegenover was een glazen deur, begon mn ratelverhaal weer, tot ik merkte dat ik in een tuttige kledingwinkel stond. 'Oh, sorry, wrong shop I think!' Zooeeff, nog een trap naar boven gerend. Een supergave snowboardwinkel aan de ene kant en een erg tof uitziende surfwinkel aan de andere kant. Snowboardwinkel in en gelijk om de hoek stond hij; een prachtig glimmend schap, met een LCD scherm waar de tofste Roxychicks hun surfskills showden! Verder stond hij vol met de nieuwe GoPro camera's en daaronder hingen alle accesoires!

Ik helemaal blij mn ratelverhaal weer opgehangen, nou, ze hadden de dag van hun leven haha! Verder erg leuk gekletst over snowboarden, surfen en de GoPro. Na mijn keuze gemaakt te hebben (GoPro HD Hero 2 surfpack + headstrap + suctionmount) Ben ik bijna huppelend naar mn hostel teruggegaan. (Zou ik natuurlijk nooit echt doen, heb m'n stoere reputatie hoog te houden!) Gelijk weer even met Timo geskyped die gelukkig even enthousiast was!


Wennen aan het eten

Van plan vroeg te slapen klets ik in de woonkamer even met een Australisch meisje, een Deense jongen en een Canadese jongen. Erg gezellig en we besloten die avond naar het vaste land te gaan (Kowloon) om te kijken hoe het daar is. Met de ferry heengegaan en zo gelijk al een supermooi uitzicht over beide kanten van de stad gehad! Aan de overkant genoten van de imposante skyline van Hong Kong Island en geprobeerd wat mooie foto's te maken,wat met een echt goede camera vast nogbeter lukt! Daarna door de drukke straten gelopen vol met grote neonreclameborden. Daarna een tl-balk restaurantje ingegaan om wat te eten. Gekozen voor een deep fried seafood curry. De curry smaakte erg lekker, maar ik hou eigenlijk helemaal niet van seafood, dus kon ik laten liggen. Wel geprobeerd uiteraard en uiteindelijk nog de helft opgegeten ook! Smaakte nieteens zo slecht!

Na het eten (om 22.00 uur gingen we eten) zijn we doorgelopen op zoek naar de nightmarket. Waar ze om half 12 al aan het opruimen waren, dus lekker rustig ? Het Australische meisje studeert iets van gezondheidswetenschappen, maar dan over alternatieve medicijnen. Ze was dan ook erg benieuwd naar de ‘Tortoise Jelly' die ze hier gebruiken als medicijn tegen allemaal kwaaltjes. Ze kreeg een vrij grote bak met het donkere Jelly-spul en extra honing tegen de bittere smaak. Zij proberen, gelijk een grote hap en ze vond het erg smerig. Ze hadden het daarvoor ook al gehad over het eten van insecten wat zij en de Deense jongen helemaal geweldig vonden net zoals dingen als magen van dieren.. :S Dat leek mij allemaal helemaal niks, maar dit zag er nog wel eetbaar en zonder verrassingen uit, dus ik wilde ook wel proberen (volwassen he Sam?) Het was inderdaad erg bitter en smerig, maar koste me geen moeite niet over mn nek te gaan gelukkig. Toen was het de beurt aan de Deense jongen met zijn stoere praatjes, maar die sloeg even over en nadat de pussylike Canadese jongen ook een hap had genomen moest hij ook wel. Voelde goed om even zo stoer te doen haha!

Een half uurtje verderlopen vroeg ik aan ze of ze wisten wat ‘Tortoise' betekende. Ja, dat het van schildpadden gemaakt wordt.. WAAAT?? Heb ik net schildpad op?? (Zag gelijk weer die lieve kleine beestjes voor me die ik straks in Maleisië ook weer wil gaan knuffelen en had stiekem wel een beetje spijt.) In het hostel gelijk even opgezocht en er wordt een klein beetje poeder van het schild aan toegevoegd. Dit maakte het gelukkig al een klein beetje minder erg om te weten dat het niet van bedreigde dieren is gemaakt, maar met maar een heeeeel klein stukje schildpad die daar speciaal voor gefokt worden net als kippen in Nederland. Ik hoop dat de schildpadjes volgende week niet ruiken of voelen dat ik een stukje soortgenoot op heb.. Sorry lieverds!!


Maandag 2 januari 2012

Vanmorgen lekker lang op bed blijven liggen, ik voelde me erg moe en had ook nog niet echt een doel voor de dag. Om mezelf uit bed te krijgen bedacht ik lekkere sushi te gaan zoeken. Uiteindelijk een leuk lopendebandrestaurantje gevonden waar het betaalbaar was, maar er niet smerig uitzag. Na een kwartiertje kwam er een zakenman achtige vent binnen lopen. (glad haar, nette kleren, maar alles behalve stijlvol.) Uit beleefdheid en ook wel een beetje nieuwsgierigheid toch maar met hem gaan praten. Hij bleek uit Duitsland te komen en in Hong Kong te wonen en te werken. Verder had hij weinig interessants te vertellen, maar toch wel leuk om even te kunnen kletsen tijdens het eten en nog wat leuke Hong Kong tips van hem gekregen, maar ik denk dat ik die dan juist maar moet mijden, zo goed was zijn smaak niet!

Daarna ben ik een stuk gaan lopen door het park om mijn nieuwe GoPro te testen! wat foto'tjes gemaakt en een timelaps, maar ik kon niet echt een goed punt vinden hiervoor, dus is niks geworden. In het park lagen sportvelden met de chique-heid van tennisbanen waar groepjes (vooral wat oudere) Chinezen een spel aan het spelen waren. Het was een soort Jeu des Boules, maar dan met zwaardere ballen, met 2 iets plattere zijkanten. Even van een afstandje staan kijken hoe ze het speelden tot een heel lief, oud Chinees mannetje uit het spel naar me toe kwam en in zijn beste Engels vroeg; wannatlai? Dat kon ik natuurlijk niet weigeren en zo speelde ik een paar potjes 'Lawn Bowl' mee met ze! Het bleek moeilijker dan het eruit zag, ik rolde veel te zacht of veel te hard, maar ben nooit dicht genoeg bij het kleine balletje in de buurt geweest helaas..

's Avonds weer naar Kowloon geweest, dit keer met de metro en op tijd voor de lichtshow! Even genoten, gefilmd met mn GoPro, geprobeerd wat mooie foto's te maken en lekker om me heen mensen bestudeerd. Daarna wilde ik nog even naar de stad lopen, waar ik de Canadese jongen tegenkom! Samen wat gaan eten en, echt helemaal toevallig, weer bij een sushirestaurant beland! Echt heel erg vervelend ;) Lekker gegeten en hem zover mij te helpen met mijn missie van de dag; een mooi filmpje of timelaps maken van het verkeer in een drukke, met neonreclameborden overspoelde straat. We vonden erg drukke straten en ook genoeg felneonverlichte straten, maar geen goede combinatie waar we ook nog op een brug over de weg konden staan helaas.. Het is dus maar een slap aftreksel geworden en terug in NL maar even kijken of het doe moeite waard is er nog iets van te maken.

Terug in het hostel wilde ik even lekker op mijn kamer skypen, maar lag al iemand ondere de dekens op een ander bed, en besloot haar niet wakker te maken. Terug naar de gemeenschappelijke ruimte en daar met Timo geskyped om hem te feliciteren met ons vandaag 1,5 jarig huwelijk! Had hij natuurlijk ook even niet meer aan gedacht, maar gezegd dat hij een heeeel erg groot cadeau voor me heeft, maar natuurlijk te groot om mee te nemen op reis en dus thuis staat te wachten als ik naar huis kom. (Ha! Nou heb ik het zwart op wit dat je een groot cadeau voor me hebt!)

Liefs!! xx

Lieve berichtjes: Leuke en lieve reacties op mn vorige verhaaltje! Thnx!!

Glimlach: JAA!!! Ik heb mn GoPro!!!!

Tranen: 0 (ook niet voor het dode schildpadje, sorry)

Leuke mensen ontmoet: weer een paar erbij

scheldwoorden:

dingen gegeten die ik nog niet kende/ normaal niet eet; Seafoodcurry, Tosti met spek, Horlicks, Beef Brisket, Tortoise Jelly, zalmsushi met mayonaise (geen aanrader!), carrotmuffins, rare glibberige plofmushrooms en gebakken sla

New years eve Hong Kong

Oud en Nieuw in Hong Kong!

Vanaf het moment dat ik wist dat ik rond deze tijd weg zou gaan, heb ik er alles aan gedaan om na Kerst, maar voor oud & nieuw te kunnen vliegen, wat gelukt is!

's Ochtends om 6.30 uur geland op het vliegveld van Hong Kong. Daar lekker rustig aan gedaan, omdat ik het gigantisch spannend vond om straks het vliegtuig uit te lopen en me ineens heel alleen te voelen en misschien spijt te krijgen. Gelukkig al wifi op het vliegveld dus al jullie lieve berichtjes kunnen lezen. Superlief! Via Whatsapp ook gelijk live-contacten, dus dat gevoel van eenzaamheid heb ik daar niet gehad gelukkig :)

Geld pinnen, Octopuscard kopen (soort ov-chipkaart die je gelijk bijna overal als betaalpas kunt gebruiken in bijv. winkels, restarants, attracties enz.), flesje water, uitgang vinden en de goede bus vinden.. Aardig wat, maar allemaal gelukt!

Tijdens de busreis begon het licht te worden, dus kon ik gelijk genieten van het uitzicht! Wel delen van de reis gemist doordat de bus ook uitgerust was met gratis wifi. (verslaafd??)

Toen ik rond half 9 bij mijn hostel aankwam hebben ze me gelijk mn kamer gewezen waar ik zo zachtjes mogelijk heb gedaan om mn 2 roomies niet wakker te maken, even naar de wc, doortrekken. WOOEEEEAAAA KKKGGGGGGG DOOEENDOOOEENDOEEN!! Gigantische herrie! Al mn muizengedrag voor niks geweest. Ben naar mn bed gestrompeld en gelijk in slaap gevallen op mn betonbed. (Ik heb na 2 dagen gewoon blauwe heupen van het liggen hierop, niet normaal! Maar ik heb een nieuwe tactiek bedacht; zorgen dat ik zó moe ben dat ik het nieteens voel!)

Na een uurtje weer wakker geworden en bedacht de omgeving te verkennen. Lekker stuk gelopen en me geen moment onveilig of 'anders' gevoeld. Erg fijn dus! Lekkere Caramel Macchiato gedronken bij een van de vele Starbucks winkels, maar niet erg cheap, dus deze backpacker moet het helaas bij deze ene keer laten ben ik bang..

GoPro avontuur

Na nog een stuk lopen en alle elektronica winkels ingeweest te zijjn om te vragen naar een GoPro camera (klein sportcameratje om leuke actiefilmpjes mee te maken) maar de meeste verkopers kenden hem niet.. :( Via internet een adress gevonden van een winkel aan de andere kant van de stad. Even gebeld voor de zekerheid zodat ik daar niet voor niks zou komen. De camera zou apart worden gehouden voor me, ideaal dus! Na een uur te hebben gereisd naar de desbetreffende builing, kwam ik terecht in een typisch Aziatische market; een gebouw met piepkleine winkeltjes van amper 10 vierkante meter helemaal volgestouwd met de lelijkste kleurigste Chinese kitsch-kleding. wandelpad ertussen nog geen meter breed en honderden Chinezen die allemaal tegen elkaar in wilden lopen en vooral veel stil wilden staan op onhandige plekken. Na wat rondvragen bleek mijn adres op de 4e verdieping te zijn. (Ik kreeg nog geen argwaan, omdat ik 's ochtends in warenhuizen geweest ben met meer dan 10 verdiepingen) 4 cargoliften omhoog en 1 personenlift. Die maar genomen dus. Blijk ik in een soort pakhuis terecht te zijn gekomen waar je nog niet dood gevonden wilt worden. Twijfelde nog even om terug naar beneden te gaan, maar ik kon mn camera al bijna ruiken, dus ben doorgelopen door het gangendoolhof. Nr. Blok B 134 4/F 5.45 G gevonden, maar gelijk teleurgesteld. Het bleek een minikantoortje te zijn dat op slot was en volgens mij vol stond met die troepkleding van beneden. Als er nu iemand met kwade bedoelingen op me af was gekomen had hij geen schijn van kans gehad, voelde mn bloed koken. Ik gelijk dat vrouwtje teruggebeld en ze begon erover dat ze hem morgen wel langs zou brengen of dat ik hem ergens anders zou kunnen halen. Ik heb de optie open gehouden, maar ben nooit van plan geweest nog terug te bellen.
Wel de behulpzame Nederlandse jongen uit het vliegtuig gebeld voor tips voor andere winkels in de buurt, maar daar ook allemaal niks gevonden helaas. Dan de eerste maand nog maar geen GoPro.

New years eve

Terug naar mn hostel voor een powernapp en om me klaar te maken voor de nacht; new years eve!! Ellen, 1 van mn roommates uit Amerika ging met een paar vrienden naar een feest in een nieuwe chique club en vroeg of ik mee wilde. Klonk super, maar zou een erg dure avond geworden zijn en ik verwachte niet echt binnen te komen op mn gympies. Gelukkig snel daarna een groep leuke Engelsen en Wales(enaren/ies/bewoners?) ontmoet die Engelse les geven net over de grens in China en hier kwamen als kleine vakantie. Besloten om naar het centrum te gaan, waar we na een taxiritje van maar 1 euro p.p. in een soort Barstreet terecht kwamen. Erg gezellig!

Na een tijdje lekker op straat te hebben gefeest kwamen er veel mensen de straat omhoog lopen. We zijn snel tegen de kant aangedrukt gaan staan om niet meegevoerd te worden door de massa. Bleek er een groep van zeker 20 politiemensen als een soort levende sneewschuiver achteraan te lopen! Heel bizar! Na deze groep (of misschien waren het er wel meer) nog een paar keer tegen te komen, besloten we verder naar beneden te lopen. Overal politie om te zeggen dat we alleen omhoog mogen lopen, maar dat stimuleert natuurlijk alleen maar om verder naar beneden te lopen. (De politie hier is trouwens een stuk minder indrukwekkend dan dat ik verwacht had. Ze zijn klein, hebben een lach op hun gezicht, zijn behulpzaam, je kan een praatje met ze maken en als je genoeg gedronken hebt, kun je ze zelfs een gelukkig nieuwjaar knuffelen! Schijnt...)

Rond een uur op 23 richting de haven gelopen voor het vuurwerkspektakel. Gezellig gezeten en met z'n allen afgeteld! Uit alle hoge gebouwen kwam vuurwerk van het dak en bij sommige gebouwen zelfs uit de zijkant! Een superervaring! Helaas wel maar erg kort en behalve de mooie verlichting was het O&N feestje snel over. Dan maar naar een Engelse pub dichter bij ons hostel voor de afterparty. De pub lag middenin een straat vol stripclubs en veel gasten waren oude. lelijke blanke mannen met veel te mooie Aziatische vrouwen. Maar dat zal wel echte liefde zijn :) Verder nog een leuke nacht gehad in goed gezelschap, maar merkte dat ik soms te moe was om me op hun Engels met hun onwijs platte accent te concentreren. Terug in het hostel nog geskyped met Jos in Milaan en Facebook geupdate. Leuk dat jullie zo achter me staan!

Sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is, ik was van plan het kort te houden, maar er gebeurt gewoon zoveel in zo'n korte tijd!

Kus!!!

lieve berichtjes: weer leuk veel!
Glimlach: Vaak wel, uitgezonderd van de teleurstelling in het pakhuis.
Tranen: 0 (zo stoer!)
Leuke mensen ontmoet: zeker 20
scheldwoorden: niet te herhalen, maar ken nog geen Chinese scheldwoorden helaas..
Talen: Engels wordt steeds makkelijker!

van AMS naar HKG

Vroeg opgestaan om op tijd op Schiphol te zijn. Hier ben ik weggebracht door Timo en kwamen papa, mama en Milou me nog even uitzwaaien. Bagage drop-of ging erg snel (tas maar 12 kilo!) en na een flesje chocomel was het tijd om door de paspoortcontrole te gaan! Niet de eerste keer dat ik hier liep, maar wel vreemd dat ik weet hoe de komende 12 uur eruit gaan zien, maar ik geen idee heb hoe alles zou zijn als ik dat vliegtuig weer uitkom! Nog een paar keer achterom gekeken en teruggezwaaid naar de lieverds die zijn gebleven tot ik uit het zicht verdween. Mijn telefoon bleef maar trillen van al jullie lieve berichtjes en facebook-reacties om er vooral van te genieten, dus dat ga ik zeker doen!!

Gate G7 moest ik zijn! Opzich niet heel moeilijk te vinden afgezien van het feit dat ik mijn lenzen niet inhad. Gelukkig stond het megagroot aangegeven en hoefde ik hier nog geen toeristje te spelen. Wachtend bij de gate sloeg de twijfel toe.. Wat nou als het gatenummer veranderd is en dit zo mijn vliegtuig niet blijkt te zijn? Normaal gesproken zou ik dit al 10 keer gecontroleerd hebben, maar ik wilde mezelf al testen of ik alles gewoon op me af kon laten komen en daarnaast was ik gewoon te lui om mijn bril uit mn tas te pakken en naar het scherm toe te lopen.

Nu ik dit type zit ik in een vliegtuig van Cathay Pacific en als ik op mijn schermpje in de stoel voor me op 'bestemming' klik staat daar Hong Kong, dus dat moet goed zijn! Ik zit naast Lars, een Nederlsndse jongen die met zijn gezin nu al 1,5 jaar in Hong Kong woont en die me met behulp van zijn zusjes vertelt over alle must sees and do's in Hong Kong! Ik kan alleen al de namen van pleinen/straten/festivals enz. nog niet uit elkaar houden, dus verzuip zo'n beetje in alle info. Wel weet ik al dat ik 1 januari naar een wereldrecordpoging 'grootste Chinese drakenoptocht wil gaan kijken! (hoewel 24 uur trampolinespringer stoerder is hoor!) Drukke dag dus al als ik ook mn GoPro wil gaan kopen en uit solidariteit met jullie in NL van plan ben ook een nieuwjaarsduik te gaan doen :)

Er zijn genoeg leuke films aan boord en heb gewoon mn eigen stopcontact in de stoel voor me, dus ik vermaak me nog goed! Morgen de chaos van Hong Kong in..

Liefs vanuit een heerlijk ruim vliegtuig met o.a. sushi als lunch!

Helen

lieve berichtjes: zeker 50
Glimlach: still on
Tranen: 0 (bijna 1tje tijdens het laatste deel van Love Actually op het moment dat Sam een kusje kreeg van zijn grote liefde Joanna)
Leuke mensen ontmoet: 4 (incl. de erg vrolijke en gezellige paspoortcontroleur)
scheldwoorden: 0

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Helen